Chmiel to roślina, która kojarzy nam się głównie z wyrobem piwa. Znajduje ona jednak również szerokie zastosowanie w leczeniu wielu powszechnie występujących schorzeń.
Właściwości chmielu
Chmiel zwyczajny Humulus lupulus występuje dziko na terenach Ameryki Północnej, Azji oraz Europy. Jest to bylina hodowana przez człowieka głównie dla przemysłu browarniczego oraz farmaceutycznego. W celach farmaceutycznych wykorzystuje się szyszki chmielu Lupuli strobilus i pozyskiwany z ich gruczołów żółty, lepki proszek – lupulinę. Są one bogate we flawonoidy (ksantohumol) o działaniu moczopędnym, spazmolitycznym, obniżającym ciśnienie, kwasy goryczowe (humulon i lupulon), które pobudzają wydzielanie soków trawiennych i śliny, dzięki czemu poprawiają apetyt i trawienie, garbniki, olejki eteryczne oraz fitoestrogeny – analogi naturalnych estrogenów.
Wykorzystanie szyszek chmielu w lecznictwie
Bogata zawartość fitozwiązków czyni szyszki chmielu surowcem pomocnym w leczeniu wielu dolegliwości. Najczęściej korzysta się z ich działania nasennego i uspokajającego- w aptekach znajdziemy wiele preparatów, w postaci tabletek, syropów, płynów doustnych, które w swoim składzie zawierają szyszki chmielu oraz wyciągi z innych roślin (np. kozłka lekarskiego, męczennicy, głogu) – są one stosowane w przypadku bezsenności, nerwic, wzmożonego napięcia nerwowego i stresu. Szyszki chmielu mogą być również stosowane pomocniczo w łagodzeniu objawów menopauzy (klimakterium) – redukują dyskomfort związany z uderzeniami gorąca i zimnych potów, a w przeciwieństwie do leków syntetycznych, ich przyjmowanie nie zwiększa ryzyka zachorowania na raka endometrium czy raka piersi. Ponadto, wykazują działanie przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze i bakteriobójcze.
Bezpieczeństwo stosowania
Preparaty zwierające szyszki chmielu mogą potęgować działanie syntetycznych leków nasennych oraz leków estrogenowych a zmniejszać skuteczność leków antyestrogenowych. Poza tym, mogą nasilać objawy już istniejącej depresji, nowotworów estrogenozależnych, alergii układu oddechowego, pokrzywki czy atopowego zapalenia skóry. Są przeciwwskazane dla kobiet w ciąży, karmiących piersią oraz dzieci do 12 roku życia. Podczas ich stosowania należy również zachować szczególną ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn mechanicznych.