Dla większości z nas nadejście wiosny jest naprawdę mile widziane, chyba że… cierpi się na alergie. Kichanie, świszczący oddech i wciąż łzawiące oczy mogą utrudnić życie codzienne, a już na pewno bardzo naprzykrzają się, gdy trzeba spędzić cały dzień w pracy, co może powodować utratę koncentracji i produktywności. Według statystyk, od 10 do 30 procent populacji cierpi na alergiczny nieżyt nosa (zapalenie nosa drogą dróg oddechowych spowodowaną oddychaniem alergenów).

Dyskomfort alergika w pracy to jednak nie koniec problemów.

Jak się okazuje, alergie należą do trzech głównych przyczyn , z powodu których ludzie tracą pracę – właśnie z tego powodu, iż uporczywe alergie mogą mieć znaczący wpływ na wydajność. Generalnie, właściciele firm powinni mieć świadomość, że nie powinni zwalniać alergików z tego powodu, a sami cierpiący winni zrobić pewne proste rzeczy, które mogą zmniejszyć ogólną ekspozycję na alergeny i inne substancje drażniące.

Co jednak, gdy do takiego zwolnienia dojdzie?

Jedno jest pewne – najczęściej pracownicy z alergią pozostają niezrozumiani, spotykają się z zarzutami wobec ich obniżonej wydajności i nieprofesjonalnego podejścia do swoich zadań. Choć wydawałoby się, iż zwolnienie takowego pracownika jest nieetyczne – to nie można zapominać, że pracodawca dysponuje prawem doboru pracowników. Zatem, jeśli stwierdzi iż w istocie pracownik-alergik nie jest w stanie efektywnie wykonywać swoich obowiązków to rzeczywiście prawo mówi, iż faktycznie może złożyć pracownikowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Ma to miejsce zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy. Oczywiście wypowiedzenie winno być odpowiednio uzasadnione, a sam pracownik również na kanwie prawa ma możliwość odwoływania się do takowej decyzji. Nieco bardzo specyficznym przypadkiem jest ten, gdy mówimy o tak zwanej alergii zawodowej, a więc tej wywołanej przez warunki środowiska pracy – wtedy bowiem pracownik powinien być objęty szczególnym traktowaniem i zasadność wypowiedzenia (art. 45 § 1 k.p.) lub jego zgodności z zasadami współżycia społecznego (art. 8 k.p.) ma również całkiem inny kontekst.

W tym ujęciu szczególnego traktowania pracodawca winien zawsze informować pracowników o ryzyku zawodowym, jak również niezmiennie stosować środki zapobiegające takim chorobom. To w jaki sposób informuje się o tym pracownika winno być uwzględnione już w samym regulaminie pracy.

Poza tym pracodawca w takim przypadku jest zobowiązany do zapewniania pracownikowi środowiska pracy wolnego od alergenów np. poprzez:

• odpowiedni dobór środków chemicznych
• troskę o maksymalną czystość w miejscu pracy
• możliwie jak najczęstsze czyszczenie klimatyzatorów

Prewencja, profilaktyka i dialog są najlepszym sposobem rozwiązania takich konfliktów i problemów między pracodawcą a pracownikiem-alergikiem. Wtedy wszystko odbędzie się jak należy i z korzyścią dla obu stron. Uniknie się też potencjalnego procesu z zarzutami o mobbing, co nie byłoby przyjemne dla żadnej ze stron konfliktu.

W artykule wykorzystaliśmy informacje o problemach alergicznych związanych z oczami dostępnych na stronie Mavit – okulista dziecięcy Warszawa