Choć niektórzy twierdzą, że stare sposoby są najlepsze, to faktem jest że rozwój branży budowlanej sprawił, że łatwiej i bezpieczniej jest budować na całym świecie. Rozwój innowacyjnych nowych materiałów budowlanych umożliwił architektom lepsze urzeczywistnienie swoich wizji, dzięki czemu uzyskuje się dzisiaj bardziej śmiałe struktury – dzięki ich zwiększonej wytrzymałości, elastyczności i trwałości. To pole, które ciągle się rozwija. Jeśli chcesz się na bieżąco, zapoznaj się z listą nowych materiałów budowlanych, które mogą być dobrze użyte w twoim następnym dużym projekcie.

Grafen

Choć nie jest to nowy materiał, to użycie grafenu było niewykonalne w konstrukcjach od czasu jego odkrycia ma duże znaczenie, jeśli chodzi o nowoczesne trendy w budownictwie. Teoretycznie jest doskonałym materiałem budowlanym, ponieważ jest niewiarygodnie lekki, a jednocześnie silniejszy i sztywniejszy niż stal i włókno węglowe. Potencjalnie można go połączyć z bardziej tradycyjnymi materiałami, aby uzyskać mocniejsze belki i kable, co pozwala na bardziej imponujące konstrukcje.

Jednakże grafen jest tak trudne do zrealizowania, że konstruktorzy rzadko mogli używać więcej niż kilku jego płatków w projekcie. Laboratorium Narodowe w Oak Ridge opracowało nową technikę znaną jako chemiczne osadzanie oparów. Ivan Vlassiouk, lider zespołu odpowiedzialnego za projekt, powiedział, że to odkrycie znacząco rozszerza potencjalne zastosowania i rynek grafenu. Następnym krokiem jest zmniejszenie kosztów i zwiększenie skalowalności, a następnie materiał może być używany znacznie szerzej.

Beton rzymski

Budynki i budowle starożytnego Rzymu trwały bardzo długo, więc materiały budowlane, których wtedy używano mogą nas czegoś nauczyć. Teraz naukowcy z Berkeley Lab z Uniwersytetu Kalifornijskiego dokonali przełomu w złamaniu tajemnicy ich długiego życia – specjalnej formuły, którą Rzymianie używali do wyrobu betonu. W przeciwieństwie do nowoczesnego betonu, w którym cement portlandzki wiąże się z kruszywem, rzymski beton używa mieszanki moździerzowej wulkanicznego wapienia, która reaguje na tworzenie kryształów, które rozszerzają się do wnętrza betonu bardziej efektywnie. W ten sposób funkcjonuje mikrofibry w betonie opartym na Portland, ale lepiej – jest bardziej odporny na korozję i mocniej wnika w przestrzeń. To również zmniejsza ryzyko rozkładu betonie w czasie, wydłużając znacznie żywotność – aż 2000 lat. Dzięki temu powstają także pustaki z keramzytobetonu, o podobnych właściwościach (więcej o tej technologii dowiesz się np. tutaj: Lecadom.pl – projekty domów z keramzytu).

Rzymski beton jest nie tylko silniejszy od nowoczesnej wersji, ale także bardziej ekologiczny. Kamień wapienny i glina stosowany w cemencie portlandzkim muszą być podgrzane do ponad 1400 stopni Celsjusza w procesie produkcyjnym, co stanowi 7% globalnych emisji dwutlenku węgla. Z drugiej strony beton rzymski nie potrzebuje niczego podobnego do tego rodzaju ciepła, ponieważ popioły wulkaniczne i wapno, które się stosuje, reagują w niższej temperaturze. Oznacza to potencjalnie nową betonową formułę, która jest silniejsza, bardziej ekologiczna i długotrwała